Szanowny Panie Jacku!

Zwracamy się z serdecznym podziękowaniem za zrozumienie i pomoc, jaka otrzymaliśmy zarówno od Pana jak i kierownictwa, nauczycieli tańca i wychowawców obozu tanecznego w Lubiatowie Lato 2005, usiłując nauczyć naszą córeczkę Olę samodzielności.

Z wielką naprawdę satysfakcją obserwowaliśmy jak nasze dziecko podejmuje wysiłek, zmierzający do adaptacji w środowisku obozowiczów z dala od domu i bliskich- widząc jednocześnie, że został on zainspirowany oraz odpowiednio ukierunkowany przez Państwa. Jesteśmy szczerze zachwyceni entuzjazmem, z jakim Państwo pracują za wszystkimi dziećmi, ale też ogromnie wdzięczni za wyrozumiałość, z jaką odnieśliście się Państwo do naszej, indywidualnej przecież sytuacji. Najbardziej zaskakujące jest to, że obserwując naszą córeczkę pod Państwa pieczą, sami nie mogliśmy dopatrzeć się żadnych śladów, po tym zamkniętym w sobie dziecku , jakim była wcześniej Ola. Dzięki wam Ola zrobiła naprawdę ogromny krok w samodzielność, zaangażowanie społeczne i otwartość na świat i ludzi.

Chyba jednak żadne słowa nie są w stanie odzwierciedlić ogromnej rodzicielskiej radości, jaka nas Państwo sowicie obdarzyliście. Szczególne podziękowania chcielibyśmy przekazać dla osób, które także ze względu na bliskość organizacyjną, ale przede wszystkim szczerze zaangażowanie, miały tak dobroczynny wpływ na psychikę Oli.[…]

Pozostając z ogromną wdzięcznością,
Życzymy dalszych sukcesów w pracy
– Beata i Maciej Kaźmierczakowie